Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

lintei N N

  • 1 linteum

        linteum ī, n    [linteus], a linen cloth: linteis et vitro delatis: inscripta lintea, i. e. curtains (as a sign), Iu.— Linen: polliceri lintea in vela, L.— A sail: dare lintea retro, V.: integra lintea, H.: inplere lintea ventis, O.— A kerchief, Ct.
    * * *
    I II
    linen cloth; linen; sail; napkin; awning

    Latin-English dictionary > linteum

  • 2 linteus

    a, um [ linum ]
    льняной, полотняный, холщовый ( vestis C)
    lintei libri Lполотняные книги (древнеримская летопись, написанная на полотне и хранившаяся в храме богини Juno Moneta)

    Латинско-русский словарь > linteus

  • 3 effluo

    ef-fluo (ec-fluo), flūxī, ere (ex u. fluo), I) intr. heraus-, ausfließen, abfließen, ausströmen, entströmen, A) eig.: a) v. Flüssigkeiten: effluere imbres, Lucr.: sanguis, qui effluit, Cels.: num per nares auresve sanguis ei effluxerit, Cels.: effluit umor e cavis populi, Plin.: aquae pluviales, quae de tectis effluunt, Veget. mil.: effluit sucinum petris, Plin.: Ggstz., cum constet in Pontum influere maris aquam, non effluere de Ponto, Macr. sat. 7, 12, 34. – v. Flüssen, ausströmen, ausmünden, münden, uno ostio, Mela: totidem ostiis, Mela: singulis (alveis), Mela: manifesto exitu, Mela: per Carmanios, Mela: in medium fere latus promunturii, Mela: in oceanum, Plin.: per pinguia culta in mare purpureum, Verg. – b) v. ähnl. Strömungen, ausströmen, in eo (corpore) influente atque effluente, in ihm, der bald einen Zufluß, bald einen Abfluß hat, Cic. Tim. § 47: aër effluens huc et illuc ventos efficit, Cic. de nat. deor. 2, 101: quas (figuras) e summis corporibus effluere dicit, Ouint. 10, 2, 15: cum unā cum sanguine vitam effluere sentiret, Cic. Tusc. 2, 59. – B) übtr.: 1) unvermerkt ausfallen, entfallen, entschwinden, a) konkr.: α) ausfallen, v. den Haaren, si (capilli) effluxerint, reparat, Plin. 27, 138. – v. Stopfwerk, tomentum per sarturas veteris lintei effluens, Sen. de vit. beat. 25, 2. – β) den Händen entfallen, entschlüpfen, manibus, Lucr. 6, 795. Ov. met. 3, 39: absol. Curt. 8, 14 (50), 36. – γ) verschwinden, ictu fulminis ex inscriptione statuae eius prima nominis littera effluxit, verschwand (wurde weggeschmolzen), Suet. Aug. 97, 2. – v. Pers., aus einer Gesellschaft verschwinden, sich verziehen, tanta est enim intimorum multitudo, ut ex iis aliquis potius effluat (sich verziehen kann), quam novo sit aditus, Cic. ep. 6, 19, 2. – δ) entschlüpfen = unbenutzt bleiben, ne qua levis effluat aura, Ov. met. 6, 233. – b) abstr.: α) aus dem Gedächtnis entschwinden, dem Gedächtnis entfallen, vergessen werden, effl. ex animo alcis, Cic.: effl. animo alcis, Catull.: absol., quod totum effluxerat, Cic.: praeteritas voluptates effluere, Cic.: u. so dulces marito effluxere tori et subiere oblivia taedae, Sil. 2, 628. – β) beim Schreiben entfallen, mit in die Rede einfließen, quo fit, ut impropria effluant, Quint. 10, 3, 20. – γ) v. gemütl. u. geistigen Zuständen, entschwinden, vergehen, sich verlieren, viso mens aegra (der zagende Mut) effluxit hiatu, Sil. 6, 245: alci ex tempore dicenti solet effluere mens (die Gedanken), Cic. Brut. 219: illa praevelox (memoria, Gedächtnis) fere cito effluit, Quint. 11, 2, 44. – δ) v. der Zeit usw., unbenutzt verfließen, verrinnen, verstreichen, entschwinden (s. Frotscher Muret. op. vol. 1. p. 359), ne effluat aetas, Cic.: transmissa est pars vitae et effluxit, Sen.: multi anni mecum effluxerant, Augustin.: illud, quod praeteriit, effluxit, Sen. – 2) in die Weite hinausfließen, a) konkr.: v. Gewändern, sich aufbauschen, simili chlamys effluit auro, Claud. IV. cons. Hor. 208 (bei Tibull. 1, 6, 40 jetzt et fluit). – b) abstr.: α) v. Pers., gleichs. zerfließen, effluis amens, zerfließest (gehst auf) in Weichlichkeit, Pers. 3, 20. – effluet in lacrimas, Lucan. 9, 106. – β) v. Lebl., auskommen, an die Öffentlichkeit kommen, effluunt multa ex vestra disciplina, quae etiam ad nostras aures saepe permanant, Cic. de dom. 121: unum ex his, quae praecipiunt in vulgus effluxit, Mela 3, 2, 3 (2. § 19): utrumque hoc falsumst; effluet, Ter. eun. 121: quidquid dimittit in aula, effluit et subitis rumoribus oppida pulsat, Petron. poët. fr. 28, 3. – II) tr. ausfließen-, ausströmen lassen, ne (amphorae) effluant vinum, Petron. 71, 11: Bacche, effluas dulcem liquorem, Anthol. Lat. 245, 2 (213, 2): quantum stagna Tagi rudibus stillantia venis effluxere decus, Claud. cons. Olybr. et Prob. 52.

    lateinisch-deutsches > effluo

  • 4 sartura [2]

    2. sartūra, ae, f. (v. sarcio), die Flickstelle, Flicknaht, Colum. 4, 26, 2: Plur., sarturae veteris lintei, Sen. de vita beat. 25, 2.

    lateinisch-deutsches > sartura [2]

  • 5 linteum

    lintĕum, i, n. [st2]1 [-] toile de lin, linge, morceau de toile. [st2]2 [-] serviette, essuie-mains. [st2]3 [-] mouchoir. [st2]4 [-] voile (de navire). [st2]5 [-] ceinture. [st2]6 [-] rideau (de litière). [st2]7 [-] tissu, étoffe.
    * * *
    lintĕum, i, n. [st2]1 [-] toile de lin, linge, morceau de toile. [st2]2 [-] serviette, essuie-mains. [st2]3 [-] mouchoir. [st2]4 [-] voile (de navire). [st2]5 [-] ceinture. [st2]6 [-] rideau (de litière). [st2]7 [-] tissu, étoffe.
    * * *
        Linteum, lintei, n. g. a Lino fit. Mart. Toute sorte de linge et drapeau, soyent Linceulx, nappes, serviettes, et autres.
    \
        Nondum abluta sunt lintea. La lessive n'est point encore lavee.
    \
        Lintea. Virgil. Voiles.

    Dictionarium latinogallicum > linteum

  • 6 linteus

    lintĕus, a, um de lin, en toile (de lin).
    * * *
    lintĕus, a, um de lin, en toile (de lin).
    * * *
        Linteus, Adiectiuum: vt Lintea vestis. Cic. Habillement de toile.
    \
        Lintei libri. Liu. Livres escripts sur du linge.

    Dictionarium latinogallicum > linteus

  • 7 effluo

    ef-fluo (ec-fluo), flūxī, ere (ex u. fluo), I) intr. heraus-, ausfließen, abfließen, ausströmen, entströmen, A) eig.: a) v. Flüssigkeiten: effluere imbres, Lucr.: sanguis, qui effluit, Cels.: num per nares auresve sanguis ei effluxerit, Cels.: effluit umor e cavis populi, Plin.: aquae pluviales, quae de tectis effluunt, Veget. mil.: effluit sucinum petris, Plin.: Ggstz., cum constet in Pontum influere maris aquam, non effluere de Ponto, Macr. sat. 7, 12, 34. – v. Flüssen, ausströmen, ausmünden, münden, uno ostio, Mela: totidem ostiis, Mela: singulis (alveis), Mela: manifesto exitu, Mela: per Carmanios, Mela: in medium fere latus promunturii, Mela: in oceanum, Plin.: per pinguia culta in mare purpureum, Verg. – b) v. ähnl. Strömungen, ausströmen, in eo (corpore) influente atque effluente, in ihm, der bald einen Zufluß, bald einen Abfluß hat, Cic. Tim. § 47: aër effluens huc et illuc ventos efficit, Cic. de nat. deor. 2, 101: quas (figuras) e summis corporibus effluere dicit, Ouint. 10, 2, 15: cum unā cum sanguine vitam effluere sentiret, Cic. Tusc. 2, 59. – B) übtr.: 1) unvermerkt ausfallen, entfallen, entschwinden, a) konkr.: α) ausfallen, v. den Haaren, si (capilli) effluxerint, reparat, Plin. 27, 138. – v. Stopfwerk, tomentum per sarturas veteris lintei effluens, Sen. de vit. beat. 25, 2. – β) den Händen entfallen, entschlüpfen, manibus, Lucr. 6, 795. Ov. met. 3,
    ————
    39: absol. Curt. 8, 14 (50), 36. – γ) verschwinden, ictu fulminis ex inscriptione statuae eius prima nominis littera effluxit, verschwand (wurde weggeschmolzen), Suet. Aug. 97, 2. – v. Pers., aus einer Gesellschaft verschwinden, sich verziehen, tanta est enim intimorum multitudo, ut ex iis aliquis potius effluat (sich verziehen kann), quam novo sit aditus, Cic. ep. 6, 19, 2. – δ) entschlüpfen = unbenutzt bleiben, ne qua levis effluat aura, Ov. met. 6, 233. – b) abstr.: α) aus dem Gedächtnis entschwinden, dem Gedächtnis entfallen, vergessen werden, effl. ex animo alcis, Cic.: effl. animo alcis, Catull.: absol., quod totum effluxerat, Cic.: praeteritas voluptates effluere, Cic.: u. so dulces marito effluxere tori et subiere oblivia taedae, Sil. 2, 628. – β) beim Schreiben entfallen, mit in die Rede einfließen, quo fit, ut impropria effluant, Quint. 10, 3, 20. – γ) v. gemütl. u. geistigen Zuständen, entschwinden, vergehen, sich verlieren, viso mens aegra (der zagende Mut) effluxit hiatu, Sil. 6, 245: alci ex tempore dicenti solet effluere mens (die Gedanken), Cic. Brut. 219: illa praevelox (memoria, Gedächtnis) fere cito effluit, Quint. 11, 2, 44. – δ) v. der Zeit usw., unbenutzt verfließen, verrinnen, verstreichen, entschwinden (s. Frotscher Muret. op. vol. 1. p. 359), ne effluat aetas, Cic.: transmissa est pars vitae et effluxit, Sen.: multi anni mecum effluxerant, Augustin.: illud, quod praeteriit, effluxit, Sen. –
    ————
    2) in die Weite hinausfließen, a) konkr.: v. Gewändern, sich aufbauschen, simili chlamys effluit auro, Claud. IV. cons. Hor. 208 (bei Tibull. 1, 6, 40 jetzt et fluit). – b) abstr.: α) v. Pers., gleichs. zerfließen, effluis amens, zerfließest (gehst auf) in Weichlichkeit, Pers. 3, 20. – effluet in lacrimas, Lucan. 9, 106. – β) v. Lebl., auskommen, an die Öffentlichkeit kommen, effluunt multa ex vestra disciplina, quae etiam ad nostras aures saepe permanant, Cic. de dom. 121: unum ex his, quae praecipiunt in vulgus effluxit, Mela 3, 2, 3 (2. § 19): utrumque hoc falsumst; effluet, Ter. eun. 121: quidquid dimittit in aula, effluit et subitis rumoribus oppida pulsat, Petron. poët. fr. 28, 3. – II) tr. ausfließen-, ausströmen lassen, ne (amphorae) effluant vinum, Petron. 71, 11: Bacche, effluas dulcem liquorem, Anthol. Lat. 245, 2 (213, 2): quantum stagna Tagi rudibus stillantia venis effluxere decus, Claud. cons. Olybr. et Prob. 52.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effluo

  • 8 sartura

    1. sārtūra, ae, f., s. saritura.
    ————————
    2. sartūra, ae, f. (v. sarcio), die Flickstelle, Flicknaht, Colum. 4, 26, 2: Plur., sarturae veteris lintei, Sen. de vita beat. 25, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sartura

  • 9 linteus

    lintĕus, a, um, adj. [id.], linen-:

    lintea vestis,

    Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; Plin. 19, 1, 2, § 8:

    tunica,

    Liv. 9, 40: Lintei libri, an ancient chronicle of the Roman people, which was written on linen, and preserved in the temple of Juno Moneta:

    Macer Auctor est et in foedere Ardeatino et in linteis libris ad Monetae inventa,

    Liv. 4, 7, 12; 4, 20, 8; 4, 23, 2; cf. id. 10, 38, 6:

    postea publica monumenta plumbeis voluminibus mox et privata linteis confici coepta sunt,

    Plin. 13, 11, 21, § 69; Symm. Ep. 4, 34; Vop. Aur. 1 and 8: thorax, a linen breastplate, = linothôrax, Liv. 4, 20, 7:

    loricae,

    Nep. Iph. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > linteus

  • 10 sartura

    1.
    sartūra, ae, f. [sarcio], a patching, mending, Col. 4, 26, 2:

    sarturae veteris lintei,

    Sen. Vit. Beat. 25, 2.
    2.
    sartūra, ae, f., v. sarritura.

    Lewis & Short latin dictionary > sartura

См. также в других словарях:

  • LINTEI Libri — quod e lino, sic dicti, post membranaccos, in usu esse coepêre, teste Plin. l. 13. c. 11. unde Mart. Capella l. 2. Alii, inquit, carbasinis voluminibus complicati libri. Sic scripta fuêre oracula Sibyllina, uti docet Symmach. l. 4. Ep. 34.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Lintei Libri — …   Википедия

  • Quintus Sulpicius Camerinus Praetextatus — entstammte der römischen Patrizierfamilie der Sulpicier und gehörte 434 v. Chr. laut der Mehrheit der erhaltenen Quellen zu den obersten Magistraten Roms, entweder als Konsul oder als Konsulartribun.[1] Die Überlieferung ist sich nicht darüber… …   Deutsch Wikipedia

  • LIBER — I. LIBER Deus vini, qui et Bacchus, et Dionysius dicitur. Multos autem fuisse Liberos ostendit Diod. Sic. quorum longe celeberrimus est, qui semele et Iove genitus fertur, quem tertium fuisse autumant, et Thebis Boeotiis natum, qui Liber… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LORICA — inventum Midiae Messenii, Plin. l. 7. c. 56. Tib. Donato describitur his verbis, ad Virg. Aen. l. 11. v. 770. Quem pellis ahenis In plumam squamis, auro conserta tegebat. Et tetigit, inquit, sepciem, et quomodo facta esset lorica, ostendit. Pelle …   Hofmann J. Lexicon universale

  • linte — LÍNTE, (1, 2) s.f., (3) linţi, s.m. pl. 1. s.f. Plantă erbacee din familia leguminoaselor, cu flori albe albăstrui şi fructul o păstaie cu seminţe plate, comestibile (Lens culinaris); p. restr. fructul şi sămânţa acestei plante. ♢ expr. Până la… …   Dicționar Român

  • Linen Rolls — The Linen Rolls, Libri Lintei in Latin, were a collection of books written on linen, a technique attributed to the Etruscans. These were records which, according to one recent theory, originated from notes jotted by officials on their linen… …   Wikipedia

  • Ливий — (Titus Livius) первоклассный римский историк; род. в 59 г. до Р. Х. (695 г. от основания Рима) в Падуе (Patavium), где и получил обычное тогда риторическое образование; затем поселился в Риме. Любимым его занятием была история; но он оставил… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Римская литература — в прежнее время, когда литературным произведением считалось лишь то, что написано по тем или другим правилам литературного творчества, начало Р. литературы относили к моменту, когда в Риме появилось первое произведение, написанное по греческому… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Ливий Тит — (Titus Livius) первоклассный римский историк, род. в 59 г. до Р. Хр. (695 от основ. Рима) в Падуе (Patavium), где и получил обычное тогда риторическое образование; затем поселился в Риме. Любимым его занятием была история; но он оставил после… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Gaius Licinius Macer — († 66 v. Chr.) war ein Politiker in der späten römischen Republik und wird als Historiker zur „jüngeren Annalistik“ gerechnet. Leben Macer war im Jahr 73 v. Chr. Volkstribun und um 68 v. Chr. Prätor. Politisch war er ein Gegner der Optimaten. Bei …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»